رب گوجه کنسروی غنی از لیکوپن اثرات محافظتی بر روی پوست دارد. قرمزی پوست در معرض نور UV را کاهش می دهد.
برخی تحقیقات از نقش لیکوپن در کاهش خطر ابتلا به آسم با محافظت از ریه ها در برابر عفونت حمایت می کنند.
رب گوجه فرنگی با پتانسیل آنتی اکسیدانی قوی خود یک نوشیدنی ورزشی ایده آل است زیرا می تواند با استرس اکسیداتیو ناشی از ورزش در بدن مبارزه کند.
همچنین مطالعات نشان داده است که مصرف روزانه 300 میلی لیتر آب گوجه فرنگی باعث کاهش دور کمر و وزن بدن در زنان جوان می شود.
بنابراین، دفعه بعد اگر کسی در مورد غذای کامل بسیار بهتر از معادل فرآوری شده صحبت کند، چیزی را خواهید دانست که با این هنجار مطابقت ندارد!
زمانی که در هنگ کنگ زندگی می‌کردیم، یک برنامه واقعیت‌بخشی را در تلویزیون دیدیم که به فواید خوردن رب گوجه‌فرنگی برای سلامتی اشاره می‌کرد.
تعداد کمی از داوطلبان به مدت چندین ماه روزانه رب گوجه فرنگی می خوردند و ادعا می کردند که در زیر نور آفتاب به راحتی کمتر می سوزند و تغییر جزئی در آسیب آفتاب دیده اند.
این نکته توجه من را جلب کرد زیرا خوردن کمی رب گوجه فرنگی قطعا کاری است که می توانم انجام دهم.
مقالات متعددی را در اینترنت پیدا کردم که در سال 2008، محققان دانشگاه‌های منچستر و نیوکاسل در انگلستان نتایج اندازه‌گیری شده را در 10 داوطلب مشاهده کردند.
که به مدت 3 ماه هر روز 5 قاشق غذاخوری رب گوجه‌فرنگی به اضافه 2 قاشق چای‌خوری روغن زیتون می‌خوردند. توانایی پوست آنها برای جلوگیری از اشعه ماوراء بنفش بهبود یافته است.
لیکوپن موجود در گوجه فرنگی این مزیت را دارد و پس از پخته شدن غلظت آن بیشتر می شود.
به همین دلیل است که آنها خوردن رب گوجه فرنگی را در مقابل گوجه فرنگی خام پیشنهاد می کنند. به این فکر کنید که برای دریافت دوز مناسب باید چند گوجه فرنگی خام بخورید.
لیکوپن یک آنتی اکسیدان است که توسط بدن ما تولید نمی شود. رنگدانه ای است که به گوجه فرنگی و سایر میوه ها و سبزیجات رنگ قرمز می دهد.
محققان گمان می کنند که روغن زیتون و رب گوجه فرنگی ترکیبی قوی هستند.
آنها مطمئن نیستند که آیا آنتی اکسیدان های مفید اضافه شده، اسکوالن و اسید اولئیک در روغن زیتون مکمل هستند یا اینکه این ترکیب فواید بیشتری را ارائه می دهد.
